امر به معروف و نهی از منکر دو رکن، دو شرط اساسی دارد.
یکی از آنها رشد، آگاهی و بصیرت است.
حالا که من گفتم امر به معروف و نهی از منکر، لابد همه ما خیال کردیم که خوب از اینجا برویم و امر به معروف و نهی از منکر کنیم.
از شما میپرسم:
اصلًا من و شما میفهمیم که امر به معروف و نهی از منکر چیست و چگونه باید انجام شود؟
تا حالا که امر به معروف و نهی از منکرهای ما در اطراف دگمه لباس و بند کفش مردم بوده است، در حول و حوش موی سر و دوخت لباس مردم بوده است!
ما اصلًا معروف چه میشناسیم که چیست؟
منکر چه میشناسیم که چیست؟
ما گاهی معروفها را به جای منکر میگیریم و منکرها را به جای معروف.
چه منکرها که به نام امر به معروف و نهی از منکر به وجود نیامد!
آگاهی و بصیرت میخواهد،
خبرت و خبرویت میخواهد؛
دانایی،
روانشناسی و جامعه شناسی میخواهد تا انسان بفهمد که چگونه امر به معروف و نهی از منکر کند، یعنی راه معروف را تشخیص بدهد، ببیند معروف کجاست، منکر را تشخیص بدهد، ریشه منکر را به دست بیاورد، از کجا آن منکر سرچشمه میگیرد.
:book:کتاب حماسه ی حسینی
شهید مطهری
- ۹۴/۰۹/۱۶