فدک

16آذرهای دانشگاه تهران، هر سال، از سال پیش سوزناک‌تر است؛ مانند داغی که سرد نمی شود؛‌ ژرف می‌شود مانند زخم دست قنبر که با گذر زمان پینه می‌شود؛‌ مانند گره پیشانی انسان که سال به سال چروک‌تر می‌شود. مانند است به چیزی که می‌ماند. تازه سوزناک‌تر هم می‌ماند؛ مانند آتش. هرکس برای آتش به اندازه‌ی انرژی تره خرد کند،‌ می‌فهمد که آتش از بین نمی رود .

اینجا پرتگاه زیاد دارد. پُر پرتگاه است این دانشگاه .

متنی برگرفته از کتالب “تی‌لم” نوشته میثم امیری